Auteur: Irene van der Meulen

Op een ochtend krijg ik een appje van een dochter over de uitvaart van haar moeder, over enkele dagen: “Alle

Vaak lees ik de rouwadvertenties in de krant. En opeens viel het me op: op één dag zag ik drie

Een wens voor nieuwjaarsdag en voor elke dag van het jaar: zachtheid wens ik jeeen zachte blik op jezelfzachte grond

missen doet pijnslaat een gatin mijn hartmissen doet zeervalt soms rauwop mijn dak missen is zwaarmaar erger dan missenis niet meer missen

Een muzikaal eerbetoon aan een muzikale man. Zijn accordeon lag naast zijn kist en twee orgelpijpen waren verwerkt in het

lentebloesem, verse sneeuwlieve woorden, een gedichtstevig vastgehouden wordenen het eerste ochtendlicht sterke koffie, volle wijn“vertel maar ik heb alle tijd”handen