Wees welkom!

“Ik heb me als ongelovige nog nooit zo welkom gevoeld bij een religieuze dienst.” vertelde een vrouw me na afloop van een uitvaartceremonie deze week. Ik word – als ritueelbegeleider, theoloog en dominee – regelmatig gevraagd om voor te gaan in uitvaartdiensten waarin geloof ‘op een of andere manier’ een rol speelt. Die ‘manier’ bepalen de nabestaanden. Soms gaat het om een gebed, soms een zegen voor de overledene, soms een bijbellezing met een korte overweging. Een religieus gedicht kan ook. Of een zegen voor alle aanwezigen als afsluiting van de dienst. Natuurlijk denk ik mee met de nabestaanden en doe ik suggesties.

Tijdens de afscheidsdienst realiseer ik me altijd dat we bijeen zijn met een bont gezelschap van gelovig en niet-gelovig, en vaak iets ertussenin. Meestal benoem ik dat ook. Ik spreek de hoop uit dat iedereen hier zichzelf kan zijn. Bij een gezamenlijk gebed als het Onze Vader of Weesgegroet nodig ik iedereen uit om mee te bidden, maar ik zeg er altijd bij dat niets moet. “Doe wat bij jou past.” Wie moeite heeft met bidden, stel ik voor om het gebed te zien als een moment van bezinning of dankbaarheid. En bij een zegen leg ik kort uit wat zegenen is.

Mijn wens is inderdaad dat iedereen zich welkom voelt. Je welkom voelen betekent voor mij: helemaal jezelf kunnen zijn, je gezien en aanvaard weten zoals je bent. Met je geloof of met je ongeloof. Met je vragen en twijfels. Ik vind het enorm fijn en waardevol om bij te dragen aan zo’n warm welkom voor iedereen. Niet alleen in het welkomstwoord maar tijdens de hele ceremonie. Zó heerlijk om je ergens echt welkom te voelen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.