Hoe staat het met jouw werkgeluk? Heb je plezier in je werk? Geeft het je energie en voldoening? Ervaar je wat je doet als zinvol? Nog geen twee jaar geleden waren dit voor mij grote en actuele vragen. Ik werkte al zo’n twaalf jaar als predikant, maar een hardnekkige depressie en een ziekteverlof zetten alles op zijn kop. Waar werd ík nou gelukkig van? Waar was ik goed in? Wat deed ik graag? Wanneer was ik echt in mijn element? Deze en vele andere vragen besprak ik met een loopbaancoach. Al gauw kwam ik tot de conclusie dat mijn huidige werk niet meer bij me paste. Dat ik iets anders wilde. En eigenlijk wist ik ook meteen wát ik wilde: uitvaartceremonies begeleiden. En misschien ook nog wel andere rituelen en ceremonies, rond trouwen en scheiden, rond geboorte en sterven en alles ertussenin. Het heeft me een paar maanden gekost om moed te verzamelen om deze stap te zetten. Om financieel de zaken op een rijtje te zetten, met mijn omgeving te sparren over mijn plannen en uiteindelijk mijn besluit te delen op de werkvloer.
Deze week (20-26 september) is door Happy Office uitgeroepen tot de Week van het Werkgeluk. De initiatiefnemers willen het thema werkgeluk op de kaart zetten en organisaties helpen om het werkgeluk te doen groeien. Hoe staat het met míjn werkgeluk?
Ik ben inmiddels bijna 9 maanden aan het werk als zzp’er. Ik vind mijn werk prachtig, uitdagend en dankbaar. Wat ben ik blij met de sprong die ik vorig jaar waagde! Natuurlijk zijn er ook dingen die ik lastig vind. De (financiële) onzekerheid van het ondernemerschap, hard (net)werken om opdrachten binnen te halen, vaak alleen werken zonder directe collega’s. Maar er staat zoveel goeds en fijns tegenover. De openhartige gesprekken met nabestaanden, het creatieve voorbereidingsproces van een uitvaart, het schrijven van unieke en persoonlijke teksten, de samenwerking met gepassioneerde en goede uitvaartverzorgers, de dank en waardering die ik ontvang. Ik kan mijn talenten kwijt in dit werk en ben vrij om mijn eigen koers uit te zetten. Ik spreek elke week weer bijzondere en mooie mensen, vakgenoten, collega-ondernemers en degenen voor en met wie ik werk. Ik voel weer energie, zin, passie. Precies die dingen waren een paar jaar geleden langzaam en ongemerkt weggeëbd.
Ik voel me een geluksvogel. Omdat ik vorig jaar de mogelijkheid had om het roer om te gooien. Dat is niet voor iedereen gemakkelijk. Een (jong) gezin, een flinke hypotheek of een lang omscholingstraject kunnen het een stuk ingewikkelder maken. Net als niet weten wat je wilt of een baan ambiëren die moeilijk te verkrijgen is. Ik had geluk.
Ik denk aan mijn opa, die ik overigens niet gekend heb; hij stierf toen ik een kleuter was. Hij had 13 kinderen en werkte als arbeider op het land of in de haven. Ik denk niet dat hij ooit een gedachte heeft gewijd aan werkgeluk. Er moest brood op de plank komen voor het gezin. Al hoop ik dat hij lol heeft gemaakt met collega’s en ’s avonds met voldoening kon terugkijken op zijn werkdag.
Ik denk aan mijn moeder, die in haar jeugd niet de kans kreeg om een opleiding te gaan doen. Om mijn broer en mij die kans wél te geven, heeft ze vele huizen schoon gehouden. Niet voor haar eigen geluk, maar voor onze opleiding. Ik weet dat haar werk enorm gewaardeerd is en hoop dat dat haar voldoening gegeven heeft.
Als ik aan hen denk, voel ik me nog meer een geluksvogel. Dankbaar voor alle kansen die ik kreeg. Dankbaar voor de kans om werk te doen waar ik gelukkig van word. Dat is niet iedereen gegeven.
Ik heb geluk.
Hoe staat het met jouw werkgeluk? Heb je plezier in je werk? Geeft het je energie en voldoening? Ervaar je wat je doet als zinvol? Ik ben benieuwd!