Een tijdje geleden verloren mensen in mijn omgeving tijdens de zwangerschap hun kindje. Hun kindje dat zó welkom was. Vandaag, moederdag, moet ik aan hen denken. En deel ik de tekst die ik destijds voor hen schreef, natuurlijk met hun toestemming:
Nog niet geboren
maar springlevend
in onze dromen
van zachte haartjes
en kleine voetjes
gaaf en volkomen
Nog niet geboren
maar even waren
wij al met vier:
een grote broer
en wij als ouders
dolblij en fier
De droom viel
in scherven uiteen
jij kwam niet, jij ging
maar altijd blijf jij
in onze liefde
en herinnering