We hebben een verhaal,
we willen iets vertellen,
we willen aandacht, allemaal,
wil jij ons zien en tellen?
Te vaak worden we weggeveegd,
nog voordat iemand ons kan zien.
Is dat omdat jij je schaamt
voor ons bestaan misschien?
Soms mogen wij niet eens eruit,
houd jij ons liever binnen.
Dat wij daar bijna stikken,
wat wil je daarmee winnen?
Wij zijn afkomstig uit jouw hart,
zijn nauw met jou verweven.
We zijn de boden van je ziel,
ontvang ons, laat ons leven!
Als jij ons vrij laat stromen,
doen wij je minder pijn.
We worden zelfs een zegen,
als wij er mogen zijn.
Want pas als jij jezelf laat zien
én ons – als deel van jouw bestaan –
dan kan er liefde groeien,
kan echt contact ontstaan.
Dus alsjeblieft, laat ons maar gaan
tot de allerlaatste traan.