Vorige week leidde ik de afscheidsdienst van mevr. Riet Nijkamp in IJsselstein. Aansluitend werd zij begraven op de begraafplaats aldaar. Twee dagen later stuurde haar schoonzoon me enkele prachtige foto’s toe, van spreeuwenzwermen boven haar graf. Ik schreef er de volgende woorden bij:
Het was een prachtig afscheid geweest.
Liefde hing in de lucht,
alsof ze een beetje had achtergelaten
met haar laatste zucht.
Ze had niet langer dan enkele weken
zonder haar man gekund.
En juist daarom hadden haar naasten
haar de dood gegund.
Verdrietig en dankbaar begroeven we haar
bij haar grootste schat
en troostten ons met de liefde die zij
ons gegeven had.
’s Avonds kwamen boven hun graven
de spreeuwen bij elkaar;
ze dansten hun mooiste dansen
als eerbetoon aan haar.
Hun laatste dans was een liefdesdans,
want liefde hing in de lucht,
alsof ze een beetje had achtergelaten
met haar allerlaatste zucht.