Wat zou er gebeuren
als ik niet langer op de loop zou gaan voor mijn angst?
Als ik zou stoppen met zwoegen en zweten
om koste wat kost te vermijden
waar ik zo bang voor ben?
Als ik gewoon eens stil zou staan,
al is het met een bonzend hart,
en zou zeggen: ‘Dag angst’?
Als ik goed zou durven kijken,
zag ik misschien
dat er geen monster voor me staat,
geen angstwekkende reus,
maar een klein meisje
dat zelf bang is
en hunkert naar een omhelzing.