Beste 2019,
Nu je bijna voorbij bent, kijk ik nog eens goed naar je. En hoewel ik het liefste kijk naar je mooie dagen, leuke weken en goede tijden, vallen ook de vlekken en krassen op. Die maken me verdrietig of stellen me teleur, ze toveren schaamrood op mijn gezicht of vervullen me met spijt. Maar al te graag zou ik die vlekken uitgummen, maar dat kan niet. Jij bent zoals je bent, er valt niets aan jou uit te wissen en nauwelijks nog iets toe te voegen. En misschien moet ik toegeven dat juist die vlekken jou bijzonder maken, ja zelfs mooi. Het zijn jouw vlekken die mij brachten tot waardevolle ontmoetingen en goede gesprekken. De belangrijkste relaties in mijn leven zijn door deze vlekken gekleurd. Ze gaven aanleiding tot een omhelzing, een aanraking, woorden die mij raakten. Juist daar waar jij het donkerst was, was er ook licht. Dankzij de mensen om me heen.
Daarom omarm ik je, nu je bijna aan het einde gekomen bent. Niet alleen je leuke kanten en fijne momenten, maar ik omarm je helemaal. Met een lichte aarzeling, omdat ik echt niet altijd blij met je was, zeg ik toch: dankjewel. Voor alles.
Lieve Irene,
Wat een openhartige eerlijke mail heb je geschreven over 2019.
Op zoek naar de balans. Ik wens je heel veel goeds toe.
Vr. groet
Willeke
Lieve Irene
Wat heb ie dat mooi verwoord.
Mooie vrouw mooi mens.
Mooi, Irene. En sterkte met een nieuw jaar, hopelijk met minder krassen, maar wel met mooie momenten. Hopelijk omarmen velen jou, zoals ook wij dat doen. Je bent een prachtig mens
Ik heb het net gelezen ,en ik vind het mooi ,maar ook eigenlijk wel dapper ,datje dit zo op kunt schrijven, en. Ik hoop echt dat het komende jaar ,goed voor jou zal zijn . Met veel mooie momenten ,en minder krassen.