lentebloesem, verse sneeuw
lieve woorden, een gedicht
stevig vastgehouden worden
en het eerste ochtendlicht
sterke koffie, volle wijn
“vertel maar ik heb alle tijd”
handen die me zachtjes strelen
onverwachte vriend’lijkheid
liedjes die mijn ziel beroeren
wandelingen, buitenlucht
taal die licht brengt in het donker
jij die samen met mij zucht
wat troost jou
als troost
troostnodig is?
Dit gedicht schreef ik n.a.v. de theatervoorstelling “Alles gaat goed” van Eva van Pelt over troost, op het Theaterfestival Boulevard in Den Bosch. Op de foto zie je een klein deel van het decor.