Ook door de telefoon kun je zien

Op een ochtend krijg ik een appje van een dochter over de uitvaart van haar moeder, over enkele dagen: “Alle grote lijnen zijn natuurlijk nu geregeld. Maar de puntjes op de i voelen onrustig, althans voor mij. Gister een slechte dag gehad dus dat helpt niet echt.”

Als ritueelbegeleider moet ik veel regelen en natuurlijk kunnen schrijven en spreken. Daarnaast vind ik het heel fijn en waardevol om de familie in de week tussen overlijden en uitvaart goed te begeleiden. Wat zij nodig hebben, verschilt van persoon tot persoon. De één wil regelmatig even het voorbereidingsproces doornemen en bespreken wat er nog gedaan moet worden. De ander wil haar verhaal vertellen. Weer een ander heeft rust nodig, want zijn hoofd loopt over. Of vertrouwen, want ze weet niet of ze dit wel kan. Het gaat mij niet alleen om het eindresultaat: een mooie, liefdevolle, persoonlijke afscheidsdienst. Ook het proces – hoe gaan we met elkaar deze moeilijke en intense dagen door – telt. Kortom: fijn als alle voorbereidingen op de uitvaartceremonie vlotjes verlopen, maar ik wil ook graag weten hoe het met de nabestaanden gaat.

Naar deze dochter schrijf ik terug: “Geeft het je rust als we even bellen? Tot 11 uur ben ik bereikbaar.” Even later belt ze. We spreken een kwartiertje over de moeilijke dag die ze gisteren had, over een klein verschil van inzicht binnen het gezin, over de dingen die ze nog moet en wil doen. Daarna is ze ietsje lichter. En ik besef weer eens hoe onzegbaar belangrijk echte aandacht is. Vaak hoef ik niks te doen of op te lossen. Zelfs iets zeggen is niet altijd nodig. Gewoon er zijn en luisteren, de ander zien en horen, is meestal genoeg. En het mooie is: zien en gezien worden, dat kan ook heel goed per telefoon!

(foto: pixabay)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.